春归昌谷（束发方读书）
春归昌谷（束发方读书）原文：
【春归昌谷】 束发方读书，谋身苦不早。终军未乘传，颜子鬓先老。天网信崇大，矫士常慅慅。逸目骈甘华，羁心如荼蓼。旱云二三月，岑岫相颠倒。谁揭赪玉盘，东方发红照。春热张鹤盖，兔目官槐小。思焦面如病，尝胆肠似绞。京国心烂漫，夜梦归家少。发轫东门外，天地皆浩浩。青树骊山头，花风满秦道。宫台光错落，装画偏峰峤。[1]细绿及团红，当路杂啼笑。香风下高广，鞍马正华耀。[2]独乘鸡栖车，自觉少风调。心曲语形影，只身焉足乐。岂能脱负担，刻鹄曾无兆。幽幽太华侧，老柏如建纛。龙皮相排戛，翠羽更荡掉。驱趋委憔悴，眺览强笑貌。[3]花蔓阂行輈，糓烟暝深徼。少健无所就，入门愧家老。听讲依大树，观书临曲沼。知非出柙虎，甘作藏雾豹。韩鸟处矰缴，湘鲦在笼罩。狭行无廓落，壮士徒轻躁。[4]
春归昌谷（束发方读书）拼音解读：
【chūn guī chāng gǔ 】 shù fā fāng dú shū ，móu shēn kǔ bú zǎo 。zhōng jun1 wèi chéng chuán ，yán zǐ bìn xiān lǎo 。tiān wǎng xìn chóng dà ，jiǎo shì cháng cǎo cǎo 。yì mù pián gān huá ，jī xīn rú tú liǎo 。hàn yún èr sān yuè ，cén xiù xiàng diān dǎo 。shuí jiē chēng yù pán ，dōng fāng fā hóng zhào 。chūn rè zhāng hè gài ，tù mù guān huái xiǎo 。sī jiāo miàn rú bìng ，cháng dǎn cháng sì jiǎo 。jīng guó xīn làn màn ，yè mèng guī jiā shǎo 。fā rèn dōng mén wài ，tiān dì jiē hào hào 。qīng shù lí shān tóu ，huā fēng mǎn qín dào 。gōng tái guāng cuò luò ，zhuāng huà piān fēng qiáo 。[1]xì lǜ jí tuán hóng ，dāng lù zá tí xiào 。xiāng fēng xià gāo guǎng ，ān mǎ zhèng huá yào 。[2]dú chéng jī qī chē ，zì jiào shǎo fēng diào 。xīn qǔ yǔ xíng yǐng ，zhī shēn yān zú lè 。qǐ néng tuō fù dān ，kè hú céng wú zhào 。yōu yōu tài huá cè ，lǎo bǎi rú jiàn dào 。lóng pí xiàng pái jiá ，cuì yǔ gèng dàng diào 。qū qū wěi qiáo cuì ，tiào lǎn qiáng xiào mào 。[3]huā màn hé háng zhōu ，gǔ yān míng shēn jiǎo 。shǎo jiàn wú suǒ jiù ，rù mén kuì jiā lǎo 。tīng jiǎng yī dà shù ，guān shū lín qǔ zhǎo 。zhī fēi chū xiá hǔ ，gān zuò cáng wù bào 。hán niǎo chù zēng jiǎo ，xiāng tiáo zài lóng zhào 。xiá háng wú kuò luò ，zhuàng shì tú qīng zào 。[4]