拟古（仲春遘时雨）
拟古（仲春遘时雨）原文：
【拟古】 仲春遘时雨，始雷发东隅[1] 。众蛰各潜骇，草木纵横舒[2] 。翩翩新来燕[3]，双双入我庐。先巢故尚在，相将还旧居[4] 。自从分别来，门庭日荒芜[5] 。我心固匪石[6]，君情定何如？
拟古（仲春遘时雨）拼音解读：
【nǐ gǔ 】 zhòng chūn gòu shí yǔ ，shǐ léi fā dōng yú [1] 。zhòng zhé gè qián hài ，cǎo mù zòng héng shū [2] 。piān piān xīn lái yàn [3]，shuāng shuāng rù wǒ lú 。xiān cháo gù shàng zài ，xiàng jiāng hái jiù jū [4] 。zì cóng fèn bié lái ，mén tíng rì huāng wú [5] 。wǒ xīn gù fěi shí [6]，jun1 qíng dìng hé rú ？