洞仙歌（雨）
洞仙歌（雨）原文：
琐窗秋暮，梦高唐人困，独立西风万千恨。又檐花、落处滴碎空阶，芙蓉院、无限秋容老尽。枯荷摧欲折，多少离声，锁断天涯诉幽闷。似蓬山去后，方士来时，挥粉泪、点点梨花香润。断送得、人间夜霖铃。更叶落梧桐、孤灯成晕。
洞仙歌（雨）拼音解读：
suǒ chuāng qiū mù ，mèng gāo táng rén kùn ，dú lì xī fēng wàn qiān hèn 。yòu yán huā 、luò chù dī suì kōng jiē ，fú róng yuàn 、wú xiàn qiū róng lǎo jìn 。kū hé cuī yù shé ，duō shǎo lí shēng ，suǒ duàn tiān yá sù yōu mèn 。sì péng shān qù hòu ，fāng shì lái shí ，huī fěn lèi 、diǎn diǎn lí huā xiāng rùn 。duàn sòng dé 、rén jiān yè lín líng 。gèng yè luò wú tóng 、gū dēng chéng yūn 。